"ඇඟ ටිකක් දාලා වගේ නේද?" උස සිහින් අහිංසක සිරුරක් තිබුනු මට දැන් දැන් අහන්න ලැබෙන්නෙ ඔවැනි කතා. ඇත්තටම ඇඟ නම් ටිකක් වැඩි තමයි. ඒකට හේතුව ගන්න අහාර වල ප්රමාණය කෙසෙ වෙතත් ඇඟ පත නොවෙහෙසවා සිටීම නිසාද කොහෙද. රැකියාවෙන් ඉහලට යන්න යන්න මුහුණ පාන්න වුන ප්රධාන ප්රශ්ණය ඒකයි. ඉතින් බෙහොම අමාරුවෙන් හිත හදාගෙන ව්යායම වල ටිකක් විතර නිරත වෙන්න තීරණය කරලා පසුගිය දිනවල පාර්ලිමන්ට් ග්රවුන්ඩ් එකේ දුවන්න පටන් ගත්තා. කිව්වා වගේ හිත හදා ගත්තේ බොහෝම අමාරුවෙන්. හරිම කම්මැලියි. පස්සට දාලා පස්සට දාලා කොහොම හරි දුවන්න පටන් ගත්තා. දෙයියනේ කියලා සතියක් විතර හොඳට එක්ස්සයිස් කලා. ඒත් හිත හරියාගෙන එනකොටම මේ දිනවල වහින මේ වැස්ස පටන් ගත්තා. පාර්ලිමන්ට් ග්රවුන්ඩ් තනිකර මඩ වගුරක් වෙලා. ඒ මදිවට හැමදාම වහිනවා. දුවනවා තියා හිතාගන්නවත් බැහැ. දැන් හරියට සති එකාමාරක් විතර. ඔන්න ඔය වගේ මගේ ඇඟ අඩු කිරීමේ මහා ක්රියාවලිය අඩපණවෙලා ගියා. ආයි වැස්ස පායපු දවසකට ආයෙත් හිත හදාගන්න එක තමයි ප්රශ්නය.
මේ දවස්වල මාර රස්නෙයි. මං මදුරුවො කනවට නෙට් එකක් දාගෙන නිදාගන්නෙ. තවත් රස්නෙයි. ඉතින් ඔය දෙකම එකතු උනාම නිදාගන්නෙ කොහොමද? fan එක කෙස් ගලවගෙන යන සයිස් එකට දැම්මත් අමාරුයි. මාරම රස්නයක්. හැබැයි ඉතින් සෙට්වෙලා ආපු දවසකට නම් කිසි ප්රශ්ණයක් නෑ. බබා වගේ නිදි. ඔය වගෙ මේ ලඟදි සෙට් වෙච්ච දවසක උදෙ නැගිටල බලපුවාම් ඇඳුම් පිටින්ම නිදි. අම්ම ඇවිල්ලා අහනවා "------- උඹ ඊයෙ ගෙදර ආවේ කොහොමද කියලා?" මම මතක් කලා මතක් කලා අම්මට ආපු හැටි කියන්න. ඒත් ඒ වෙලාවෙ මතක් උනේ නෑ :) . හැබැයි ඔහොම හැමදාම වෙන්නෙත් නෑ. එදා සුට්ටක් වැඩි වෙලා. මම නිදාගන්නෙත් අමුතු විදියකට(හැමෝම එහෙමද දන්නෙ නෑ) මට ඔලුවට කොට්ටයකුයි, කකුල් දෙක අස්සෙ ගහන්න තව කොට්ටයකුයි ඕනෙ. එහෙම කරන්නෙ පැත්තට හැරිලා නිදා ගන්නකොට කොන්දට එන ප්රෙෂර් එක අඩු කර ගන්න. පොඩි කාලෙ රගර් ගහල කොන්දෙ පොඩි අප්සෙට් එකක් තියෙනවා. හැබැයි ඒක තාම කෙලින්. ඒ වාගෙම තමයි රෑට සිංදු අහල headphone එක තියන්නත් ඇදෙ මම පොඩි ඉඩක් හදාගෙන ඉන්නෙ. කොච්චර නින්ද ගියත් කවදාවත් එක තියන තැනට අතවත් යන්නෙ නෑ. headphone එක කවදාවත් ඇඳෙන් වැටිලත් නෑ. එතනම තමයි මොබ
Comments